RUBIKON LAT TRZYDZIESTU

RUBIKON LAT TRZYDZIESTU

Osiągnę za trzy dni rubikon trzydziestaka

Czy to już wiek męski czy wymiar chłopaka

Ta, która powie pół na pół ma rację

Od siebie jednak wymagam wzmóc koncentrację

I zastanowić się raz jeszcze znaleźć odpowiedź

Spiszę dziś kolejną krótką cichą spowiedź

Mniemam, że bliżej będzie jeśli powiem: mężczyzna

Wiadomo siła i honor lojalność i blizna

Przyszedł czas zastanowić się co już osiągnąłem

Spojrzeć obiektywnie czystem okiem jasnym czołem

Społem rozważyć za i przeciw z bliska i dystansu

Po pierwsze pewien jestem zasług na miarę awansu

Drugie – dyplom wyższego wykształcenia – magistratura

Kartka papieru wyjątkowego, która

Dała mi z mych osiągnięć najwięcej satysfakcji

Jestem pewien wielkiej wartości tej racji

Gracji i ugrzecznienia pełen wdzięku uroku

Szybkości błyskawicy jak rannego tygrysa skoku

Wszystkie te ingredienty zmieszane w alembik

Zatwierdzone zawtórowanym klik klik

Dobrze więc dosyć na tyle by było o tem

Wspomniałem o awansie dyplomie i dzikim kotem

Podkreśliłem metaforą wymowną barwną żywą

Tylekroć grano przeciw mnie kartą fałszywą

Że zawsze mam swą talię przy sobie i wszystko

W razie gdyby do zabawy trafiło się igrzysko

Rzuciłem kośćmi: raz dwa trzy cztery i pięć

Jak przeciw leszczom receptura zwycięskich cięć

Teraz karty po trzykroć przetasuję dwie z 28 puli

Nie ma gwarancji że trafię na raz dwu króli

Dwunasta i szesnasta jop pik i 10 trefl wybrałem

Na wskroś jestem duchem na wskroś ciałem

Drążę więc temat minionych lat trzydziestu

Ten wiersz osiąga dla mnie status testu

Po trzecie obłok mglisty moich marzeń

Onirycznych zapisów przeżytych zdarzeń

Kilka uścisków kilka snów i Twoje spojrzenie

Za dwa Twoje spojrzenia szlachetne kamienie

Jakie sobie zażyczysz królewno po te najtwardsze

W rozmiarach i kształcie dwa najdoskonalsze

Przeczyste jak wrześniowa poranna rześka rosa

Gdy wdychasz spoglądając w niebo powietrze do nosa

Jak łyk zachwytu zespolonego z czystością różaną

Jedna jedyna wymarzona tak zwę moją kochaną

JOLĘ, która prześliczną namalowała mi barwną tęczę

Dzisiejszej nocy bukiet najpiękniejszych goździków Tobie wręczę

Moje szczęście uśmiechnij się do mnie jak dziękuję

Tak bardzo Cię kocham coraz mocniej potrzebuję

Dzisiejszej nocy przepotężne drżenie nawiedziło moją duszę

I zasypiając marzyłem że ujrzeć Cię JOLU muszę

I nasze DZIECI wymarzone jasne buziaki prześliczne

Bogu niech będą dzięki nasze minki komiczne

To najpiękniejsze wynagrodzenie za wszelki trud

Za każdy cierpliwie zniesiony w pokorze brud..

Mam pomysł jak spędzimy mą noc urodzinową

Zbudowałem bowiem fregatę trzymasztową

I z Twoją JOLECZKO nieznaczną acz bezcenną pomocą

Popłyniemy w rejs jedyny gwiaździstą nocą

Jest na niej dla naszych DZIECI wygodne bezpieczne kojo

Zawołam gdy w rejs ruszymy huczne YO! YO!

Popłyniemy ku południu w stronę lazurowego równika

Masz we mnie kapitana majtka i sternika

Będziesz pierwszą panią oficer na naszej pięknej łodzi

Gwiaździste niebo tę noc wrześniową nam osłodzi

Wpłyniemy na pełne morze będzie bowiem spokojne

Rzucimy kotwicę a moje pocałunki hojne

Obsypię nimi wasze buziaki prześliczne moi kochani

Najhojniejszy będę oczywiście dla mojej pani

I nasz ORZEŁEK najlepszy rozpocznie naukę żeglugi

Nie będzie to rejs ani krótki ani długi

Ale dosyć o tym wrócę do mojego wieku męskiego

Nie spodziewałem się na dziś dzień wiersza tak długiego

Wspomnę raz jeszcze awans dyplom teraz rzecz trzecia

Która w mym sercu zadowolenia żar roznieca

To nasze DZIECI JOLU śliczne i mądre jak z bajki

Jak kołyszący mą duszę dym z drewnianej fajki

Fioletowy niebieski zielony i szary z brązu

Jak rzucony w pełne morze bukiet kwiatów wiązu

To najważniejsze co osiągnąłem zapiszę na wstążce i płyń

W pamięci i krwi bądź żyw na wodzie choćby zgiń

Podsumowując moją trzy dekadową urodzinową kalkulację

Mych okrągłych rymów niezliczoną demonstrację

To tak naprawdę nie mam nic i nigdy nie miałem

Jedynie mą świątynię jaźń związaną z ciałem

Tak mi najlepiej wszystko po to byście byli szczęśliwi

Zdrowi pogodni krzepcy silni mądrzy i żywi

Nadziejo ma najwyższa dodajesz sił jak Miłość co uskrzydla

Ha! Czwarte co ważne to moje wersy rymowane

Zliczę je dnia jednego spojrzę raz jeszcze spokojnie stanę

I wygodnie – spojrzę w Twoje oczy szczęśliwy pogodnie

Podziękuję przeproszę powiem do widzenia

Poproszę byście pamiętali mojego świetnego imienia

Obdaruję wszystkim co zdobyłem na co zapracowałem

Duchem się wzniosę a upadnę ciałem

Ale droga jeszcze przede mną daleka może i najdalsza

A moja Miłość od diamentów trwalsza Nadzieja dojrzalsza

Ten wiersz to prezent dla mojego ja lepszego urodzinowy

Na ścieżce życia kolejny krok milowy

Przydługie podsumowanie pełne treści wyrazu

Jak memento wykute dłutem w sercu marmurowego głazu

Pomnik trwalszy niźli ze spiżu sławiący lat trzydzieści

Spójny melodyjny wyrazisty pełen treści

Złota kaligrafia wiecznym pisana ORLIM piórem

Wyjątkowe dni naznaczająca którem

Znalazł dawno temu ku światełku Nadziei migotliwemu

Które rozbłysło jak słońc słońce ku SZCZĘŚCIU mojemu

Trzydzieści lat a moje późne dojrzewanie sprawiło

Że mą młodość o lat kilka spokojnie przedłużyło

Życzę sobie zdrowia szczęścia bogactwa i Miłości

Sukcesów przyjaciół zwycięstw i wiecznej młodości..

2011-09-02