KRÓLESTWO HADESA

KRÓLESTWO HADESA

Daleko daleko na zachodnim świata krańcu

Jest jaskinia wiodąca ku piekielnemu szańcu

Czuć tam jak swe dławiące rozsiewa wyziewy siarka

Tam przechadzają się Troski Choroby Starości Starka

Trwoga i Nędza Praca ze Śmiercią w parze

Jednak na opisanie tego zakątka się odważę

Rośnie tam wiąz ogromny gdzie siedzą Sny i Marzenia

Mieszka tam olbrzym Briareus sturękiego ramienia

Trwa jednak bezczynny mimo że ma rąk sto

To miejsce gdzie antyczne zaczyna się piekło

Rzeka Boleści łączy się ze Styksu strumieniami

Przez którą się przeprawia Charon swymi łodziami

Trzeba go opłacić – przewóz obolem miedzianym

Gdyż bez tej opłaty i w piekle będziesz niechcianym

Wyjścia strzeże Cerber monstrum o trzech głowach

Dla próbujących wychodzić wiecznie jest na łowach

Niczym tygrys acz to psisko straszliwe

Wpuszcza uprzejmie ciała już nie żywe

Dalej błądzą dusze umarłych ma swe miejsce każda

Gdy wchodzi ktoś nowy okazja do skargi się nadarza

Czekają tu na osąd piekielnego trybunału

Trzech boskich sędziów nie spiesząc się pomału

Minos Ajakos i Radamantys prawią swe sądy

Nie ważnym jest dla nich jakie masz poglądy

Jeśli pod ich sąd trafiłeś musisz być pewny

Że wyrok wyda Hadesowi trybunał podległy

Tartar – otoczony zjeżonymi skałami stoi - pałac

Trzy mury obronne zagradzają przed nim plac

Olbrzymi brama na diamentowych kolumnach

Wiedzie przy żelaznej baszcie tych co skończyli w trumnach

Przy swej małżonce Persefonie w zębatej koronie

Z potężnym berłem które ściskają jego dłonie

Hades brat Gromowładnego Zeusa i Posejdona

Na jego głowie ciężka zębata złota korona

Grecy mu hołdy składali milcząco woleli cicho

Ich uwielbienie woleli by ukryto

Świątyń mu niewiele budowali pełni trwogi

By w jego królestwo nieprędko prowadziły nogi

Miał Hades czapkę czyniącą niewidzialnym

Jego widok niemiłym był w państwie materialnym

Straż Tartaru to trzy potworne siostry Erynie

Które kaźnie wymierzają temu kto Styks przepłynie

Na Wyspę Błogosławionych odpływają żyjący sprawiedliwie

Gdzie zapachy kwiatów i jodłowe igliwie

Wszerz się rozciągają i wyścielają glebę

A drzewa czują śpiewu przemożna potrzebę

Elizejskie Pola gdzie panuje wieczna wiosna

Żadna z dusz się nie starzeje każda jest radosna

Wszystko się układa w kształty wymarzone

Stoły biesiadne czyste i pachnące suto zastawione

Tę utopię śniło wielu z wielkich pieśniarzy

Może któregoś dnia i mnie okazja się nadarzy

By odmalować jak najpiękniej zmarłych w błogosławieństwie

Może sam jednego dnia znajdę się w tym królestwie

Tak w skrócie się przedstawia królestwo Hadesa

Teraz by skończyć wiersz ma wola pospiesza..

21.01.2012.