ACHILLES ZWYCIĘSKI

ACHILLES ZWYCIĘSKI

Potężny Achilles stojąc pod murami Troi

Zażądał otwarcia miasta bramy podwoi

Achilles dzielny król Myrmidonów

Nie żądał nigdy korony króla królów ani tronów

Wołał gromko na pojedynek walecznego Hektora

Napadła na wołanego szarego smętku zmora

Przepowiednie się wypełniały po śmierci Patroklesa

Któryś z dzielnych wojów dziś trafi w królestwo Hadesa

Do pojedynku doszło z zasługi Ateny

Przemówiła do Hektora bowiem słowami zwodnemi

Pod postacią brata księcia Troi taką namową

Deifob że będzie oporu przed Pelidem drugą połową

Że wspólnie dadzą radę walczyć z Achillesem

I że razem go pokonają z dotkliwym kretesem

Uległ namowie Pallas w postaci Deifoba

Dlatego wkrótce Trojan okryła smętna żałoba

Pelid okuty w nową zbroję od Hefajstosa

Patrzył groźnie na wroga spoglądał z ukosa

Stanął przeciw Hektorowi na jego ziemi

I przemówił do księcia Troi słowami temi:

„Pewien że mi śmierć zadajesz zgładziłeś mojego bratanka

Teraz prawdziwa między nami odbędzie się walka

Jestem pewien swego Hektorze – Achilles zwycięży

Dobądź jakich chcesz do walki oręży

Achilles jest zwycięski to wola przeznaczenia

Wszyscy będą znali mojego nowego imienia

Pogromcy Hektora bohatera Trojan

Zmącę twój spokój sprawię że ugniesz kolan

Wtrącę cię do Hadesu by pomścić bratanka

Niech się więc rozpocznie starcia hulanka”

Rozpoczęli taniec bitewny spisy w bój ruszyły

Wydając dźwięk tak wojownikom miły

Walczyli włóczniami nie dobywszy miecza

Które stanowiły dla ich włóczni zaplecza

Razy dając skutecznie bronili życia

Za wielkimi tarczami znajdując ukrycia

Uderzenia jedno za drugim rozbijały się o tarcze

„Będę naciskał bez końca obroną cię obarczę”

Tak myślał prędkonogi Achilles zadając ciosy

Jeżyły się Trojanom patrzącym z murów włosy

Nawiedzało ich drżenie o najdzielniejszego obrońcę

Hektor nawet pomyślał: „zwycięski bój zakończę”

Złamawszy włócznię Achilla nigdy dotąd nikt

Nie złamał żadnej z króla Achillesa dzid

Drzewiec ułamał - do chwały legł na ziemi tytuł

Gdyby nim Hektor oponenta śmiertelnie ukuł

Wówczas wielka cześć by się należała wojownikowi

Chwycił pikę złamaną pomyślał że to zrobi

Począł nacierać z zaciekłością coraz sroższą

Technikę jednak – było widać – do walki miał uboższą

Achilles lekko dysząc sparował wiele ciosów

Teraz to Grekom na karkach zjeżyło włosów

Hektor miecz i pikę ułamaną do ofensywy używał

Achilles krótkim mieczem ciosy sparowywał

Walczyli jeszcze chwilę krzyżując miecze

Aż wreszcie ku greckich narodów uciesze

Zabójczy cios zadaje Pelid potężny

Nikt wśród wojowników nie jest jak on mężny

Wyrywa życie z piersi Hektora żelazem

Śmierć mu zadając straszliwej siły razem

Hektor pada na kolana głos mu się dławi

Wraz każdy Grek imię Achilla sławi

Wołają jego ziomkowie że znów jest zwycięski

Że zadał Trojanom najdotkliwszej klęski

Zwyciężył Pelid wkrótce musiała upaść Troja

Pięknie na greckim wodzu połyskuje zbroja

Zabiera ciało przegranego by zbeszcześcić je

By wszystkie na nim wyładować emocje złe

Nie zawarł bowiem z Hektorem o czci paktu

Dla zwłok pokonanego odmówił kontraktu

Wiezie za rydwanem pokonanego ciało

Gdyż śmierć mu jedynie zadać było to za mało

Wywlecze jego zezwłok by złamać morale wroga

Pokaże bez ducha całemu miastu trojańskiego boga

Zakończył się bój między wojny największymi

Ja opowiedziałem o nim wierszami moimi.

18.01.2012.